Zonnecellen zijn nog te duur voor grootschalige toepassing in de gebouwde omgeving. Daarom richt dit project zich op de ontwikkeling van een nieuw type zonnecel dat snel en eenvoudig kan worden geproduceerd uit minder dure materialen dan tot nu toe gebruikelijk. De kostprijs van de cellen belooft daardoor fors te kunnen dalen én de cellen kunnen een hoog omzettingsrendement halen van meer dan 15 procent.
Aanleiding: nadelen dunnefilmzonnecellen
Het bedrijf Scheuten heeft eerder, met subsidie uit het programma E.E.T., een wereldwijd unieke productiewijze ontwikkeld voor de productie van dunnefilmzonnecellen. Hierbij wordt halfgeleiderpoeder gemaakt op basis van glazen korrels met een diameter van 0,2 mm. Deze worden voorzien van een flinterdun laagje CIS (koperindiumdiselenide of koperindiumdisulfide) en een bufferlaag. De met CIS bedekte glaskorrels worden vervolgens opgenomen in cellen, die op hun beurt kunnen worden samengesteld tot modules.
Met een rendement van ongeveer 15 procent, zetten CIS-zonnecellen relatief (ten opzichte van andere typen zonnecellen) veel zonlicht om in elektriciteit. Echter, indium is een tamelijk dure grondstof. Daarnaast bestaat de bufferlaag van de cellen momenteels deels uit cadmium, een zwaar metaal dat bij vrijkoming het milieu sterk belast.
Project: nadelen dunnefilmzonnecellen wegnemen
Dit AURORA-project ontwikkelt zonnecellen die deze nadelen in veel mindere mate kennen. Daarbij gaat het om de vervanging van CIS door Cu(InGa)Se2 (CIGS) en van het cadmium in de bufferlaag door zink of indium. Het celrendement moet hierbij minimaal gelijk blijven. Om tevens tot een lage kostprijs van de module te komen, wordt onderzoek gedaan naar snelle, goedkope coatingprocessen en nieuwe cel- en moduleontwerpen die roll-to-roll kunnen worden geproduceerd.
Doel
Schattingen laten zien dat toepassing van kennis uit het AURORA-project in toekomstige grootschalige productie van PV-modules kan leiden tot een prijs van € 0,60 per Wp (Watt-piek; het maximale vermogen van een zonnecel). Dit ligt ruimschoots onder de langetermijndoelstelling van het EOS-programma, van 1 € per Wp voor modules met een efficiency van 15 procent of hoger.
Verder kan het project zorgen voor de gewenste uitbanning van schadelijke stoffen in zonnecellen. Met een minimale levensduur van twintig jaar zijn de te ontwikkelen cellen en modules zonder meer geschikt voor grootschalige toepassing in de gebouwde omgeving.
Het project kan een forse bijdrage leveren aan de EOS-doelstelling dat in 2020 minimaal 60 procent van het energieverbruik van nieuwe gebouwen lokaal wordt opgewekt. Voor alle gebouwen samen moet dit 10 procent zijn. Betaalbare fotovoltaïsche zonne-energie moet hierin een hoofdrol spelen.
| Titel | AURORA |
| Penvoerder | Scheuten Solar Holding |
| Contactpersoon | De heer V. Geyer |
| Adres | Postbus 22, 5900 AA VENLO |
| Telefoonnummer | 077-324 75 00 |
| vgeyer@scheuten.nl | |
| Website | - |
| Partners | TNO Industrie & Techniek en ECN Solar |
| Looptijd | 1 april 2006 - 31 maart 2008 |
| EOS-regeling | Lange Termijn |
| Projectnummer | LT04027 |
Eindrapport: http://www.rvo.nl/sites/default/files/rvo_website_content/EOS/EOSLT04027...
Geplaatst op: 04-09-2012 | Gewijzigd op: 21-01-2013