In vliegtuigen worden op meerdere plekken verstevigingsschoren (hierna: struts) gebruikt om de structurele stijfheid van het vliegtuig te realiseren. Struts zitten onder andere in de romp-vleugel verbinding, de vleugel zelf en in de romp. Tot nu toe worden overwegend hoogwaardige metalen (staal of titanium) struts gebruikt (de vereiste sterkte en stijfheid van de struts hebben immers extreme waarden), maar er is de laatste jaren opkomende interesse in de toepassing van carbon-epoxy struts om zo het gewicht van vliegtuigen te kunnen verminderen. Alle beoogde productiemethoden voor carbon-epoxy struts zijn echter complex, bewerkelijk, kostbaar en zeer foutgevoelig…..De doelstelling van dit onderzoek is om de haalbaarheid te onderzoeken van het zelfstandig ontwikkelen van een productielijn om struts te produceren (door middel van wikkeltechnologie). Een productielijn op basis van wikkeltechnologie moet een antwoord geven op de uitdagingen en tekortkomingen met de huidige technieken, zodat deze technologie een technisch- en economisch haalbare methode voor de productie van struts is…Het maatschappelijk belang van dit project uit zich in het kunnen ontwikkelen van lichtgewicht struts, waardoor een significante brandstofbesparing in de luchtvaartindustrie gerealiseerd kan worden. Het gewicht van een vliegtuig bepaalt in grote mate de hoeveelheid te verbruiken brandstof. Hoe meer brandstof wordt verbruikt, hoe groter de uitstoot. Uit onderzoek blijkt dat 100 kg besparing op het gewicht van een vliegtuig circa 20.000 liter kerosine per jaar bespaart (600.000 liter kerosine over de 30 jaar inzet van een vliegtuig. Berekeningen laten zien dat het gewichtsverschil tussen metalen en carbon-epoxy struts ca 25% is, waarbij in totaal circa 4.000 kg op een vliegtuig bespaard kan worden door toepassing van carbon-epoxy materiaal. Per vliegtuig levert de toepassing van carbon-epoxy dus een maximale besparing van circa 800.000 liter per jaar op, hetgeen een CO2-besparing van 2.000.000 ton inhoudt…Hiermee sluit dit project perfect aan op de binnen de RIS3 benoemde maatschappelijke uitdaging rondom zekere, schone en efficiënte energie. Binnen dit project wordt een bijdrage geleverd aan het efficiënter omgaan met energie en materialen, doordat voor elke vlucht een lagere energiebelasting gerealiseerd wordt. Dit uit zich concreet in en lager energieverbruik en daarmee een lagere CO2-uitstoot. Dit project sluit naadloos aan op de doelstellingen binnen de topsector Hightech Systemen en Materialen, gericht op aeronautics (Roadmap 8). Tenslotte is er een sterke aansluiting bij het thema hightech materials (Roadmap 15).
