In dit project wordt een pilot van zuiveringsinstallatie gedemonstreerd voor de zuivering van afvalwater in de textielindustrie in Turkije. Turkije heeft circa 2.000 textiel fabrieken met elk een omzet groter dan € 15.000.000 omzet. Gebieden rondom Bursa, Istanbul/Cerkezkoy/Corlu, Denizli en Gaziantep zijn bekend om hun textielproductie. Om textiel te produceren is veel water nodig. De gemiddelde textiel fabriek verbruikt zo’n 1.500 m3/dag aan water om te verven/printen en wassen. De textiel industrie verbruikte in 2008 (volgens Turks Statisitiek Instituut) 191.5 Miljoen m3 water wat deze sector de 2de grootverbuiker maakt achter de metaal industrie. Het water wordt grotendeels uit bronnen onttrokken. De discharge vindt veelal nog plaatst door direct op het oppervlakte water te lozen, soms na een minieme conventionele waterzuivering. Dit heeft tot gevolg dat enerzijds het grondwater peil daalt en anderzijds de kwaliteit van het oppervlakte water drastisch verlaagt. Water in het gebied wordt schaars, momenteel haalt Yunsa het benodigde water voor de productie, uit meerdere bronnen op een diepte van 260 meter, ooit begonnen op 40 meter. De kwaliteit en kwantiteit van productiewater is een probleem voor de nabije toekomst. De watervoorraad van de huidige situatie is eindig en staat voortgang en uitbreiding in de weg. In het geval van Yunsa willen ze de productie opvoeren, maar krijgen geen vergunning voor meer water ontrekking. Ook de Turkse overheid gaat meer en meer handhaven wat reeds in de afvalwater specificaties zijn neergelegd.In de nabije toekomst zal het biologisch behandelde afvalwater met een persleiding naar de Marmaris Zee worden getransporteerd. Het schone water zal via aan te leggen stuwmeren worden aangeboden. Hergebruik van afvalwater biedt enorme voordelen met betrekking tot investeringen, operationele kosten, risico’s en duurzaamheid. Daarnaast eisen de afnemers van het product dat er duurzaam wordt geproduceerd (Maatschappelijk verantwoord ondernemen, green labels, etc.). Duurzaamheid, carbon footprint en water footprint zijn dus issues waar rekening mee wordt gehouden. Tevens nemen de kosten voor het lozen van het afvalwater toe, aangezien het afvalwater in de toekomst moet voldoen aan de eisen zoals gesteld in de Kader Richtlijn Water (KWR). Door reiniging en hergebruik van het afvalwater wordt voldaan aan bovenstaande behoefte van de klant op een duurzame wijze. Dit willen wij beogen door de aanwezige vervuiling en kleur middels elektrocoagulatie te oxideren en in te filtreren delen te verpakken.
