Polyester (PET) wordt nu nog vervaardigd uit fossiele grondstoffen (aardolie). Door de bouwstenen van polyester te gaan halen uit de meest vervuilde PET afval fracties en biomassa wordt in dit project een concrete stap gezet in de transitie naar een verduurzaming van de PET-productie en polyesterspecialiteiten en het sluiten van kringlopen. Via chemische recycling wordt het mogelijk om de niet recyclebare PET
fracties (anders dan verbranden) te recyclen en kunststoffen met een hogere toegevoegde waarde te produceren. Door het ontwikkelen van nieuwe recepturen kunnen betere eigenschappen worden verkregen die niet door mechanische recycling behaald kunnen worden. Dit project biedt economische kansen voor zowel de chemie als voor de agro-industrie doordat zowel gerecyclede materialen als biobased materialen in verschillende samenstellingen gebruikt kunnen worden voor productie van polyesterspecialiteiten.
Onder de recycling methoden voor PET recycling is chemische recycling de enige die aanvaardbaar is volgens de principes van 'duurzame ontwikkeling', gedefinieerd als een ontwikkeling die voorziet in de behoeften van de huidige generatie zonder het vermogen te verminderen van toekomstige generaties om in hun behoeften te
voorzien (Harris, 2001; World Commission on Environment and Development, 1987), omdat het leidt tot de vorming van de grondstoffen (monomeren) waarvan het polymeer oorspronkelijk is gemaakt. Op deze manier wordt het milieu ontzien en er is geen partner noodzaak voor extra grondstoffen voor de productie van PET (Achilias
Karayannidis, 2004). Het vervolgproject draagt daarom bij aan de ontwikkeling van een milieuvriendelijke oplossing voor het sluiten van de ketens.